Topartsen hebben zakelijk belang bij medische hulpmiddelen
Inhoudsopgave
Tientallen topartsen van UMC’s in Nederland hebben een zakelijk belang bij internationale fabrikanten van medische hulpmiddelen. Dat onthult journalistiek onderzoeksplatform Follow the Money. Het gaat om lucratieve contracten met internationale producenten van medische hulpmiddelen variërend van implantaten als hartkleppen tot bekkenbodemmatjes.
50 verborgen consultancy-contracten
Follow the Money heeft via een Wob-procedure 50 verborgen consultancy-contracten opgevraagd en kunnen inzien. Naast artsen sluiten ook de universitaire ziekenhuizen zelf deze contracten af. In de contracten staat onder meer dat artsen betaald zitting nemen in adviesraden, scholing en training geven, lezingen houden op gesponsorde congressen en onderzoek uitvoeren in opdracht van de producent. Hiervoor ontvangen de artsen soms 10 duizenden euro’s per jaar.
Geheim
‘In alle contracten zijn uitvindingen, ontdekkingen, onderzoeken, presentaties, rapporten of andere documenten met betrekking tot de diensten van de consultants geheim, en het exclusieve eigendom van de producent van medische hulpmiddelen’, schrijft Follow the Money. ‘Ontdekken ze dat een product ondeugdelijk is, dan moeten ze bijgevolg daarover hun mond houden.’
Gebrekkig toezicht
Vorige maand werd bekend dat gebrekkig toezicht op medische implantaten levens in gevaar brengt. Uit een groot internationaal onderzoek waaraan ruim 250 journalisten in 36 landen deelnamen, bleek dat ernstige bijwerkingen onopgemerkt blijven door gebrekkig toezicht van overheden. De testperiode voor implantaten is – zeker vergeleken bij medicijnen – heel kort. Ze komen soms al na 1 dierproef op de markt. Het moet in de praktijk blijken of het hulpmiddel veilig is en goed functioneert. Daardoor worden bijwerkingen of gebreken pas opgemerkt als de patiënt het implantaat al in het lichaam heeft.
Weinig transparantie
Volgens Follow the Money waren geen van de 50 contracten traceerbaar in het Transparantieregister Zorg. Ook stelt het onderzoeksplatform dat artsen amper bekend zijn met de Gedragscode Medische Hulpmiddelen en dat academische ziekenhuizen deze gedragscode ‘aan hun laars lappen’.
Beïnvloeden
‘De industrie heeft als doel om een arts te beïnvloeden. Ze willen dat de artsen reclame maken voor hun producten,’ zegt gepensioneerd internist Julius Roos (OLVG in Amsterdam) tegen Follow the Money. ‘Ze pakken juist de artsen die in hoog aanzien staan bij hun collega’s. Andere artsen zijn hierdoor geneigd om het advies van de consultant op te volgen.’
‘Dit is niet in het belang van de patiënten,’ zegt Tineke Wolfswinkel, de advocaat die alle contracten bestudeerde. ‘Het uitgangspunt van de wetenschap is het delen van kennis. De contracten houden dit proces in feite tegen. Uiteindelijk prevaleert dan toch het commerciële belang.’
Laatste update op 13 december 2018 – 10:03
Bovenstaand artikel bewijst weer dat men niet kan vertrouwen op goede zorg in Nederland. Winst maken is het belangrijkste oogmerk geworden en dat is aan alle kanten voelbaar in de zorg. Wanneer haalt de politiek deze perverse prikkels eens weg waar het gaat om gezondheid, veiligheid en welzijn. Weg met die marktwerking. Ik loop al drie jaar verbijsterd mee met mijn ouders die allerlei nutteloze hulp kregen opgedrongen, maar de nodige hulp moesten ontberen. Verkeerde diagnoses met duidelijke schade, niemand voelde zich daarvoor verantwoordelijk. Met als klap op de vuurpijl het negeren van protocollen waardoor mijn vader drie dagen overleden in zijn huis kon liggen en mijn moeder, die de regie totaal kwijt is vanwege hersenschade er in haar eigen vuil apathisch naast lag, niet in staat iets te doen. Dit ondanks een netwerk van thuiszorg, huisarts inpandig, dagbesteding driemaal in de week. Het is overal schrijnend in de zorg. Iedereen weet het, niemand doet er echt wat aan. In Frankrijk wordt mijn schoonvader ook op hoge leeftijd nog gewoon goed gecontroleerd en kan binnen korte tijd preventief worden geholpen. Hier wordt alles genegeerd tot het te laat is. Er wordt ook een veel te grote zelfredzaamheid van de burgers verwacht om alles uit te zoeken. Dan probeer je op de arts te vertrouwen, maar die laat zich leiden door het grote geld van de pharmaceutische industrie. Wat een wereld!